Klinkers wonen en slapen

Verzorgingsgebied

Reeds in de 7e eeuw is Echt bekend als dorp, dan behoort het tot het Graafschap Loon. Tussen 928 en 939 geeft Gerberga van Saksen, dochter van Hendrik de Vogelaar zuster van de latere keizer Otto I en gehuwd met hertog Giselbert II van Lotharingen, de villa Echt (Ettha) en de kerk aldaar aan de St. Servaaskerk te Maastricht.[1]

Reeds voor 950 bezat de villa Ehti (Echt) tolrecht. Uit een akte gedateerd 7 oktober 950 blijkt dat koning Otto I (de latere keizer Otto I de Grote) het tolrecht verplaatst naar Kessel door het aan zijn leenman Ansfried te schenken.[2]

In 1075/1076 ontving Gerard IV Flamens van Wassenburg, vanaf 1096 bekend als Gerard I van Gelre, de villa Echt in leen van de Albert III graaf van Namen, vice-hertog van Neder-Lotharingen.[3][4]

Uit een oorkonde van keizer Hendrik IV uit 1087 blijkt dat Gerardus IV Flamens de kerk van Echta (Echt) in bezit genomen had (invaserat), terwijl deze toebehoorde aan de prebende van de broeders van de St. Servaaskerk van Maastricht. Bij vonnis van het keizerlijk vorstengerecht Aquisgrani (Aken) werd de kerk van Echt teruggeven aan de broeders.[5][6]

Het zegel van de schepenen van Echt wordt voor het eerst genoemd op 29 juni 1259. Het oudst bewaarde exemplaar is een schepenbankszegel dat met een tegenzegel hangt aan een akte van 12 december 1277. Echt behoort dan tot het Overkwartier van het graafschap Gelre. De schepenbank bestond uit zeven rechters, de schepenen, met de scholtis als voorzitter. De schepenen waren grondeigenaren, ingezetenen van het dorp Echt. Tot de schepenbank Echt behoorden de kerspels (parochies) Echt, Maasbracht, Roosteren, Ohé en Laak.[7]

Op 1 december 1343 bezegelde Echt met haar zegel het verbond van de steden van Gelder en Zutphen. Echt wordt in de oorkonde samen met Erkelenz afzonderlijk genoemd waaruit blijkt dat Echt en Erkelenz formeel (nog) geen stadsrechten hadden.[8] Waarschijnlijk zijn de stadsrechten voor 1494 verkregen.[9] Echt viel onder de Roermondse filliatie, de Echtse stadsrechten waren ontleend aan de Roermondse en Echt moest 'ter hoofdvaart' in Roermond. Uit een bron van 1590 blijkt dat Echt deel uitmaakt van de Staten van het Overkwartier van Gelder, waarmee ze tot de steden gerekend werd.[10] Echt werd gerekend tot de kleine steden, de zogenaamde Minderstädte. Kleine steden waren juridisch en economisch opzicht minder geprivilegieerd dan grote steden als Roermond.[11]

Er was een omwalling met poorten en het had een hospitaal en lakenhal. Na de tweede helft van de 13e eeuw werd de stadsgracht aangelegd. Bij de Zuiderpoort zelfs een dubbele. Later, na de vele verwoestingen door oorlogen en de pest werd Echt meestal als dorp aangeduid. Pas in 1630 werd het consequent door de schepenbank zelf stad genoemd. Echt heeft voor die tijd dus steeds stedelijke allure gehad. Vanaf de 13e eeuw was het de belangrijkste stad in het Overkwartier van het graafschap Gelder.[bron?]

Later hoorde het bij het Overkwartier of Spaans Opper-Gelre. Vanaf 1713 kwam het samen met enkele andere gemeenten als Staats-Opper-Gelre aan de Verenigde Provinciën. Echt is op 1 januari 2003 met Susteren gefuseerd en is nu onderdeel van de gemeente Echt-Susteren.

Plaatsen in de omgeving van Echt zijn onder andere: Maaseik, Maasbracht, Susteren, Ophoven, Born en Sint Joost.