Noppe Slaapcultuur

Verzorgingsgebied

Lokeren is een stad in de Belgische provincie Oost-Vlaanderen. De stad, gelegen aan de rivier de Durme en de autoweg E17, telt iets meer dan 41.000 inwoners, die Lokeraars worden genoemd.

De vroegste archeologische bewijzen van bewoning op het huidige Lokerse grondgebied stammen reeds uit het neolithicum. Latere vondsten dateren uit de periode van het Romeinse keizerrijk. Zo werden restanten van een Romeinse weg langs de rivier de Durme teruggevonden. Men kan echter moeilijk stellen dat dit gebied enig belang had in deze periode. De eerste vermelding van de stad Lokeren vindt pas plaats in 1114 [bron?]. In tegenstelling tot oudere nederzettingen werd het nieuwe dorp Lokeren gebouwd in een bocht op de rechterzijde van de Durme. In het midden van de 12e eeuw was het een onafhankelijke gemeenschap met landbouw en vlasnijverheid als haar twee economische hoofdactiviteiten. De textielnijverheid bleef belangrijk ver tot in de 20ste eeuw.

In 1555 gaf Keizer Karel V Lokeren het recht om een markt te organiseren. Dit marktoctrooi is een scharniermoment in de ontstaansgeschiedenis van Lokeren. Wat men weet van dit moment uit de Lokerse geschiedenis is dat het toenmalige marktplein bestond uit een driehoek die zich uitstrekte van de huidige Schoolstraat tot aan de kerk en een smalle strook van de Schoolstraat tot richting het huidige stadhuis. De toenmalige markt was dus niet rechtstreeks verbonden met de Durme die omgeven werd door meersen langs beide oevers. In die tijd was het één van de belangrijkste landbouwmarkten uit de omgeving met een bloeiende vlashandel. Dit wekte wrevel op bij verscheidene naburige steden. In 1584 zouden garnizoenen uit Gent en Dendermonde mede om die redenen het toenmalige dorpscentrum bestaande uit voornamelijk houten huizen en een kerk hebben platgebrand.[3]

In de 16e en 17e eeuw lag het Land van Waas in de vuurlinie tussen het protestantse Nederlanden en het Katholieke Spaanse Rijk. In de loop van de 17e eeuw trachtte het stadsbestuur percelen aanpalend aan de Lokerse markt, te verkrijgen van hun eigenaars. Zo werd de markt uiteindelijk verbonden met de Durme en kreeg het omstreeks 1651 haar min of meer huidige contouren. In 1789 werd het centrum van de stad nogmaals geteisterd door een grote brand. Na de Franse annexatie werd het gebied deel van het Scheldedepartement, Lokeren behoorde tot het arrondissement Dendermonde en tot het kanton Lokeren. In 1804 kende Napoleon Bonaparte Lokeren stadsrechten toe.

Tijdens de Duitse bezetting gedurende de Tweede Wereldoorlog werd er een Durchgangslager (doorgangskamp) ingericht met als (voornaamste) doel Engelse krijgsgevangenen samen te brengen in afwachting van hun transport (deportatie). Na de bevrijding (tijdens de repressie) werd dit kamp ingericht als interneringscentrum voor collaborateurs. Het Interneringscentrum Lokeren was één van de grootste in haar soort en er verbleven in de periode september 1944 tot november 1947 tussen de 15.000 en 22.000 gedetineerden.

Sinds de fusie van 1 januari 1977 maken de deelgemeenten Eksaarde en Daknam deel uit van de stad Lokeren.

Plaatsen in de omgeving van Lokeren zijn onder andere: Dendermonde, Sint-Niklaas, Gent, Hamme, Aalst en Zelzate.